2009 – nu: Amsterdam, Dienst Metro (Noord/Zuidlijn)

Begin 2009 is de Amsterdamse Noord/Zuidlijn verworden tot een project dat symbool stond voor geldverspilling, vertraging, technisch onvermogen en communicatief falen. De Gemeentelijke Ombudsman en anderen hebben in hun rapporten stevige kritiek geuit op de communicatie bij de Noord/Zuidlijn. Die kritiek is niet mals, maar nog mild vergeleken met wat er op straat over wordt gezegd. Bewoners en ondernemers spreken schande van de manier waarop er met hen omgegaan wordt. Lokale en nationale pers zitten er bovenop. Zij voeren de druk langzaam maar zeker verder op. De Amsterdammer houdt zijn hart vast of die mooie, oude binnenstad wel overeind blijft staan als de enorme tunnelboormachines de grond ingaan. De Noord/Zuidlijn is verworden tot pispaal, symbool voor alles dat niet goed gaat in Amsterdam.

Het was duidelijk dat de bestaande aanpak en strategie niet meer voldeed. Naast forse aanpassingen van de organisatie, het management en de uitvoering moest ook de communicatie ingrijpend anders. Dat was dan ook zo’n beetje de   opdracht aan Alex: doe het anders. En dat gebeurde ook, onder meer door een radicale herpositionering van het project. De Noord/Zuidlijn transformeerde van een technisch, afstandelijk, ingenieursgedreven, binnen de hekken opererend project naar een project waar verbinding en dialoog, vakmanschap, heroïek en Hollands meesterschap, openheid en kwetsbaarheid, realisme én betovering de overheersende waarden geworden zijn. Een decentralisatie van de omgevingscommunicatie, een bijzonder pro-actieve mediastrategie en een centrale plaats voor het web en social media hebben in drie jaar tijd hun vruchten afgeworpen. Eind 2012 durven we te stellen dat het vertrouwen in de Noord/Zuidlijn aanzienlijk gegroeid is. Het project kan weer tegen een stootje, intern is de trots terug, jong talent wil graag aan de slag bij het project en de relatie met stakeholders is sterk verbeterd. In de beeldvorming is naast de verzakkingen aan de Vijzelgracht en kostenoverschrijdingen steeds meer plaats voor de betovering van het ondergronds bouwen en de heroïek van de mannen die daar aan het werk zijn.